Pod koniec 1941 roku dwie wiedeńskie badaczki opracowały projekt na temat „badania nad typowymi Żydami wschodnimi”. W marcu 1942 r. w okupowanym przez Niemców polskim mieście Tarnowie z tzw. „zimnym spojrzeniem” sfotografowały ponad sto rodzin żydowskich - w sumie 565 mężczyzn, kobiet i dzieci. Spośród nich tylko 26 osoby ocalały z Holokaustu i były w stanie później składać relacje. Zachowały się zdjęcia i krótkie biografie pomordowanych. Wystawa dokumentuje z jednej strony działania obu badaczek, z drugiej zaś opowiada o życiu Żydów w Tarnowie przed 1939 r. i o ich zagładzie pod rządami niemieckimi. Jest to jeden z wielu przypadków prześladowań i eksterminacji setek społeczności żydowskich w rządzonej przez Niemców i terroryzowanej przez nich Polsce.