Εκκινώντας από την παραδοχή ότι η ως σήμερα προσέγγιση δεν υπήρξε μόνο ανεπαρκής, αλλά και παρατοποθετημένη πάνω σε μια άγονη ιδεολογική διένεξη ως προς τις γερμανικές πηγές του ποιητή, ο Λειβαδιώτης προτείνει οι χειρόγραφες μεταφράσεις να αναγνωστούν ως τεκμήριο μιας πολιτισμικής διαγλωσσικής μεταφοράς η οποία προκύπτει εντός ενός δικτύου οργανωμένου πάνω σε διαπροσωπικές σχέσεις που ευοδώνονται σε ένα κοσμοπολιτικό προεθνικό περιβάλλον, όπως αυτό σχηματοποιείται στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού ρομαντισμού. Το υλικό των μεταφράσεων εγκολπώνει το αποτέλεσμα των διαπολιτισμικών μετασχηματισμών των εννοιών, ενώ η διερεύνηση των απωλειών, διαστολών και μεταμορφώσεων των νοημάτων και των ιδεών κομίζει στην έρευνα στοιχεία ικανά για να κατανοήσουμε τι αναζητεί ο Σολωμός στη γερμανική ποίηση και φιλοσοφία και τι τελικά βρίσκει.